Pomnik modlącego się dowódcy "czarnego hufca", barona Ludwiga Adolfa Wilhelma von Lützowa na koniu w Sobótce

3 lutego 1813 roku we Wrocławiu król Fryderyk Wilhelm III wydał odezwę wzywająca swoich podwładnych do heroicznej walki z Francuzami. Miało to miejsce po zerwaniu sojuszu z Francją. W odezwie nawoływał do zaciągania się do ochotniczych oddziałów strzeleckich (Freikorps) Jednym z takich oddziałów który zapisał się w historii Dolnego Śląska był oddział pod dowództwem majora Lützowa. Trzon oddziału stanowili mieszkańcy Sobótki i okolic ale nie brakowało też wielu ochotników ze Śląska (Theodor Korner – poeta, Friedrich Jahn – twórca ruchu gimnastycznego i turnerskiego). 27 marca 1813 roku po mszy w kościele ewangelickim w Rogowie Sobóckim miasto tłumnie i spontanicznie pożegnało oddział liczący 260 kawalerzystów i 900 strzelców pieszych. Pierwszym etapem była Saksonia gdzie na tyłach Francuzów Freikorps Lützowa stał się na tyle niebezpieczny że wydano rozkaz całkowitego okrążenia i zniszczenia oddziału. Nie było litości. Rozkazy jasno nakazywały egzekucje złapanych żołnierzy. Wśród walczących z Freikorpsem był także oddział polskiej kawalerii. W walkach zginał Theodor Korner zaś sam Lützow został poważnie ranny. Oddział przetrzebiono ale nie zlikwidowano. Wycofał się do głębi Niemiec gdzie dość szybko ochotnicy uzupełnili straty. Po skompletowaniu oddziału Freikorps ruszył z innymi oddziałami za Francuzami uciekającymi w kierunku Danii. Swój szlak bojowy zakończył we Francji w 1814 roku gdzie nastąpiło rozwiązanie jednostki. Cześć żołnierzy wróciła do domu inni zostali dając początek regularnej armii pruskiej. Wydarzenia związane z korpusem Lützowa święcono uroczyście w 1863 roku w 50 rocznicę stawiając na placu Wilhelma granitowy obelisk a w dom w którym zatrzymał się kiedyś Theodor Korner wmurowano tablicę. Większa jednak feta towarzyszyła 1913 roku równo 100 lat po wydarzeniach – wtedy właśnie wśród licznie zgromadzonych uroczyście odsłonięto pomnik  przedstawiający dowódcę korpusu barona Ludwiga Adolfa Wilhelma von Lützowa na koniu, a następnie odbyła się defilada. Sama figura liczyła 3,8m a cały pomnik 11,5 m.

Autor specjalnie wykonał go z kamienia, a nie ze spiżu, żeby nigdy nie przerobiono go na broń i żeby zachować go dla potomnych, a mimo to po II wojnie światowej został zniszczony na polecenie radzieckich władz wojskowych. Było to w roku 1948.

W 2021 r. ustawiono przed pozostałym cokołem szklaną tablicę „nakładającą” na niego obraz zniszczonego pomnika.