Kościół pochodzi prawdopodobnie z końca XIII w., po raz pierwszy wzmiankowany był w roku 1357. Jest to gotycka budowla z cegły, wzniesiona na planie prostokąta, z wieżą od strony zachodniej, dobudowaną w latach 1520-1530. Pomiędzy rokiem 1632 a 1654 świątynia służyła luteranom. Na początku XVIII w., ze względu na spękania stropów, przeprowadzony został kapitalny remont. W latach 90. XX w. kościół rozbudowano o nawę boczną, drzwi wejściowe przed wieżą, przedłużono także chór. Wewnątrz znajduje się m.in. gotycka rzeźba św. Barbary, gotycki portal z XV w., gotyckie sakramentarium z XVI w. oraz, w ołtarzu głównym, obraz św. Andrzeja Apostoła z 1710 r.